Turizm gelişiminin sınırları

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Seçim öncesi dönem genellikle ülkenin sosyal ve ekonomik hayatını ilgilendiren konuların öne çıkarılması için bir fırsattır.

Turizm konusu, ağır turizm endüstrisinin performansıyla herkesin gurur duyduğu, seçim öncesi diyaloğun önceliklerinden biri olmalıdır. Ziyaretçi sayısının 30 milyona ulaşması, kalkınmanın temel taşı turizm gibi Varygodu manşetleri, sektörde sorunsuz ve sürekli bir yükseliş trendi olduğu izlenimini veriyor.

İstihdam, altyapının yeterliliği, destinasyonların taşıma kapasitesinin aşılması ve aynı zamanda hizmetlerin maliyet-kalite ilişkisi ufkunda beliren her türlü bulut, Yunanistan’ın, dünyanın başarı öyküsünün iyimserlik rüzgarıyla dağılıyor. turist talebinin şampiyonu.

Belki de önümüzdeki seçimler, sektördeki olumlu imajı tersine çevirmeden önce, ilerlemeyi değerlendirecek, zayıflıkları ve başarısızlıkları düzeltecek bir yansıma vesilesidir.

Turizm gelişiminin sınırları var mı, yoksa hem endüstride hem de hükümette ve kamuoyunda hakim olan imaj olarak sunulduğu gibi gökyüzü bir sınır mı? Yine de tüm faaliyetlerde olduğu gibi turizm gelişiminin faydaları ekonomik, çevresel ve sosyal etkilerden az olmayacak şekilde sınırlar ekonomi ve toplum için fayda-maliyet kriterlerine göre belirlenmektedir.

Ekonomik düzeyde, turizm faaliyeti, hem birincil hem de ikincil sektörler ve aynı zamanda hizmetler sektörü pahasına bir monokültür olarak hakim olma eğilimindedir. Bu fenomen, hem merkezde hem de çevredeki turistik destinasyonlarda belirgindir. Turizmin katma değeri, hizmetin giderek daha fazla ithalata dayalı olması, ülkenin turizm faaliyetinin ürün, hammadde, işleme kalemleri ve son olarak da insan kaynakları ihtiyaçlarını karşılayamaması nedeniyle azalmaktadır. Sürekli artan ziyaretçi hedefi her derde deva değildir. Bol, iyi anlamına gelmez.

Turizm altyapısı alanında – ulaşım, kentsel ve çevresel – yetersizlik ve doygunluk açıktır.

Mikonos’un kara suları (Adım 21.09.2021) başlıklı ilgili bir yayında, doğal kaynakların aşırı kullanımının tehlikelerine ve mikro ölçeği turist değerimizi de oluşturan ülke imajının değişmesine dikkat çektim. Sorun daha da kötüye gidiyor ve hızlanıyor.

Mikonos’un son sözü, buzdağının görünen kısmı. Balıkçıların teknelerinde kışı geçirdikleri tipik kıyı bölgelerinden bile -sözde teller- yararlanma yönündeki yeni trend, Ege’nin daha küçük adalarının kıyılarını etkisi altına alıyor. Plan dışı inşaat, yasal ve çoğunlukla yasa dışı, ülkenin mekansal planlama ortamını değiştiriyor, çünkü Yunanistan küresel özgünlüğe sahip tek ülke haline geliyor, bu plan dışı bina plan içi yerleşimlerden daha büyük. Son olarak, vergi ödeyen vatandaşın ulaşımda, kanalizasyon arıtmada, enerjide plan dışında kalanların ihtiyaçlarını karşılamak için ödeme yükümlülüğü nereden geliyor? Modern bir ülkenin imar kurallarının bir başka çarpıklığı.

Ve son olarak, büyük şehirlerin konut dokusunun yerleşim alanlarının kontrolsüz kullanımından Airbnb’ye, yani turistik konaklamaya doğru kademeli olarak değişmesiyle ilgili sosyal etkiler. Ve mübadele ekonomisinin bu sınırlı faaliyeti, küçük mülk sahiplerinin gelirlerine ek bir destek olarak başladıysa da, bugün emlak ve tesis yönetim şirketlerinin eline geçmiştir.

Atina örneğinde olduğu gibi şehirler renklerini ve uyumlarını kaybederken, barınma sorunu enflasyonist baskılar ve eşitsizliklerdeki artış üzerindeki bariz etkileriyle patlayıcı bir hal alıyor.

80’lerde A. Papandreou’nun Avrupa’nın sadece garsonları olmayacağız sözü bugün turizm gelişimi ile turist kolonisi arasındaki farkı tanımlayabilir. Çalışanlarımızın güçlü yönleri olmayan iki konsepti öngörüyor ve tasarlıyoruz.

kathimerini.gr