Son iki yılda çeşitli işlerden gelen istifaların “dalgası” bir “üretim makinesi” yarattı: İşçiler başkalarının istifa ettiğini görüyor ve sonra da sırayla vazgeçiyorlar. Sınırlı personelle ayrılan şirketler daha sonra kalan çalışanları daha fazla çalışmaya zorlar ve istifaya yol açarlar.
Büyük İstifa devam ederken işgücüne katılan çok sayıda genç işçi için, istifa bir yaşam biçimi haline geldi. Ve Z kuşağı (1990 ve 2007 yılları arasında doğanlar) yeni bir norma adapte oldu: şüpheleriniz olduğunda, yeni bir iş arıyorsunuz. Ve böylece Gen Quit olarak yeniden adlandırıldı.
“İlginç olan, genç yetişkinlerin işyerinde sosyalleşmemeleri ve aynı zamanda rehberlik almamalarıdır” diyor Michigan-Dearborn Üniversitesi’nde sosyoloji profesörü ve kadın ve cinsiyet çalışmaları profesörü Pamela Aronson.
2021’de 47 milyondan fazla Amerikalı rekor bir rakamla işlerinden ayrılırken, 50 milyondan fazla işçi geçen yıl da veda etti; bu, son aylardaki verilere dayanarak yavaşlama belirtisi göstermeyen bir eğilim. Profesöre göre daha da ilginç olan şey, pandemiden etkilenen yaklaşık 100 milyon insanın çoğunun olması. Yukarıdaki iki yıl içinde işgücü piyasasından ayrılan insanlar akıl hocaları, işbirlikçiler ve ekip üyeleriydi. Yakın ortaklar söz konusu olduğunda, biri çok geçmeden ayrıldığında diğeri onu takip etti.
Bu Büyük İstifa’da işlerinden ayrılanların çoğu Z kuşağındandı. belli bir sınıra kadar, bu mantıklıydı: Genç işçiler, şirketi asla “aileleri” olarak görmedikleri için 2020 işten çıkarmalarında ilk olanlardı.
Ancak herkes ayrılmaya başladığında, geride kalan işçiler daha fazla yükümlülükle aşırı yüklendi. Kariyerlerinin başlangıcındaki insanlar için bu, mentorların ayrıldığı ve ekip üyelerinin geri kalanının personel eksikliğinin geride bıraktığı delikleri kapatmak zorunda kaldığı anlamına geliyordu.
Z kuşağı, şirketlere karşı saldırgan ve hatta sadakatsiz olmakla suçlandı. Kendilerini işlerine sadık ilan eden katılımcıların %70’i hala aktif ve pasif olarak yeni pozisyonlar ve yeni faaliyetler arıyor. Fakat kendileri gördükleri gibi, işverenlerinden daha sadakatsiz değiller.
Ayrıca, maaş ve fayda vaat eden şirketlerin rotayı hızla tersine çevirebileceği konusunda da temkinliler. Zaten, bazıları teknoloji alanında yüksek kazançların artık mevcut olmadığını tespit ediyor.
“Şirketler ayrıca insanlara daha az bağlılık gösteriyor. Sonuçta, teknoloji alanında tüm bu büyük işten çıkarmaları gördük. Şirketler eskiden olduğu gibi insanlarla etkileşime girmiyor, “diyor Pamela Aronson.
Daha genel olarak, Z kuşağı temsilcileri için, daha iyi ücretli bir iş için veya daha iyi avantajlara veya daha iyi saatlere sahip bir iş için işlerini bırakmak, artan öğrenci borç maliyetlerinin ve enflasyonun mali durumları üzerinde baskı oluşturduğu bir ekonomiye bir cevaptı. Tam zamanlı bir asgari ücretli iş, ülkenin çoğu yerinde konut maliyetlerini karşılamak için yeterli olmadığında, genç yetişkinlerin düşük ücret veya ilerleme için az fırsat nedeniyle vazgeçmeleri şaşırtıcı olmamalıdır.
Kaynak : moneyview.gr
04:36
News
Genel
Genel
Genel
Genel
Genel
