Klelia Andriolatou, vizyona giren “Son Taksi Şoförü” filmi vesilesiyle “R” ile taciz mağduru kahramanı hakkında konuşuyor, benzer bir şey yaşayıp yaşamadığını ve bu durumu nasıl ele aldığını anlatıyor. , Yunanistan yazının ve özlediklerinin tadını çıkarmaya hazırlanırken yurt dışına açılmayı da içeren gelecek planlarından bahsediyor.
Klelia Andriolatou bu yıl hayatının en heyecan verici yıllarından birini yaşadı çünkü ikinci dönem çekimlerini yeni bitirdi. “Maestro”,Netflix aracılığıyla Yunanistan’da ve yurt dışında gösterdiği mükemmel kursla Cannes’da yıldız kalitesinde bir görünüm elde ederken, bugünlerde Stergios Paschos’un filminin sinemalarda gösterime girmesiyle övünüyor. “Son Taksi Şoförü”,Kariofyllia Karabetis, Angeliki Beveratou, Dimitra Vlagkopoulou, Sofia Kokkalis ve Vicky Kaya’dan oluşan ilk kadın rolü ödülüne aday gösterildi.
Bu psikolojik gerilimde Selanik Festivali’nin galibiyle birlikte rol alıyor. Kostas Koroneos orta yaş bunalımı yaşayan ve giderek aşk takıntısına kapılan bir adamı canlandırıyor. Clelia’nın karmaşık kahramanı başlangıçta kendi özgür iradesiyle ona gelir, ancak yol boyunca ilişkilerinin altüst olduğunu görür.
Bu rolde neyi sevdi ve neyi zor buldu? ” Bu kadının karanlığıyla tanışmayı sevdim. Şefkat ve ilgiyi bulmakta zorlanan cesur bir karakter. Denge zordur. Hayatındaki rolleri çoktan değiştirmişken, neyi kaçırdığını anlamak. Neden bir tane daha? Sadece etrafındaki insanlarda gerçekte ne arıyor?” Gerçek haberler.
Yönetmenin notunu da göz önünde bulundurarak Clelia’ya bu kahramanın takıntılı davranışlarının ötesinde hikayede başka bir boyut görüp görmediğini soruyorum. ” Takıntı yalnızlıktan doğar. Yabancı değil, bir boşluğun ve bir şeye bağlanma ihtiyacının sonucudur. Muhtemelen birisi yakalayıp kendisini ilgilendiren bir şeyi bulmak için ipliği arıyor, diğeri ise onu tutan kişiyi arıyor.” diye belirtiyor.
Her gün kadın cinayetleri ve toplumsal cinsiyete dayalı şiddet olaylarını gördüğümüzde, filmin zamanlaması özellikle zamanında. Kendisi de hayatında benzer bir şey yaşadı mı? Herhangi bir istenmeyen davranış, takip veya taciz var mı?
“O yanımızda. Bize o kadar yakınsınız ki gözlerinizi, kulaklarınızı kapatmak istiyorsunuz. Görme, duyma. Bu yapılamaz. Kendimizi korumalıyız, başımıza geleni paylaşmalıyız.Ben de ihtiyaç olduğunda bunu yaptım” diye açıklıyor.
Şüphesiz Clelia hayatının güzel şeylerin akışının olduğu bir dönemindedir. Devam filmi onu gelecek konusunda endişelendiriyor mu yoksa mutlu mu ediyor? “Mutluluğu hedefliyorum ve inancım var. Kendimden giderek daha fazlasını talep etmeyi sürekli öğrenmeye çalışıyorum “, uluslararası bir rotanın planlarında olduğunu saklamadan vurguluyor. “Hayatımda paralel olarak gerçekleşen her şey, benim bir açılma arzumla el ele gidiyor. Diğer ülkeleri elimizden geldiğince tanımak ve deneyim alışverişinde bulunmak. Bu Cannes’da yaşadığım bir şey. Şimdi benim kendi planlarım hakkında osonupoyu öğreneceksin!” dedi esrarengiz bir şekilde.
Bol çekimli, tiyatrolu ve son teslim tarihlerinin sıkı olduğu bir kışın ardından, biz bu karanlık ve şiirsel filmi izlerken o, güneşli yazın ve özlediklerinin tadını çıkaracak. ” Cep telefonumu bırakmayı özledim.Konuşmamayı ve sadece oturmayı özledim ve işim izin verdiği sürece bunu bana sunmak için elimden geleni yapacağım” diye bitiriyor.
13:35
News
Genel
Genel
Genel
Genel
Genel
GENEL
